Waterval

Als je lange tijd de jungle in loopt, kom je bij een open plek. Er is een berg, waar een waterval is die eindigt in een klein meertje. Het is een prachtig gezicht. Het water is helder, zoet en.. drinkbaar. Perfect om te zwemmen of uit te drinken. Er zwemt vreemd genoeg trouwens ook geen vis of andere wezens in het water, en achter de waterval is rots, dus geen grot of iets.

Remember: het is een eindje lopen van het kamp vandaan.




Toegang: Vrij
Regels: vrij




_______________________________________

Sheila was samen met Paige op onderzoek gegaan in de jungle, toen ze uitkwamen bij de waterval. 'Woow' kon Sheila alleen uitbrengen. Paige rende meteen als een dolle naar het water en begon erin te zwemmen. Sheila had haar bikini onder haar kleding aan en trok haar shirt en short uit en ging achter Paige aan. Ze dook het water in en nam een slok water. 'Heerlijk, water.'

Ze zwom een paar rondjes en dook telkens onder en weer boven. Haar mascara bleef waar hij was, het was namelijk een goede waterproof mascara. Ook Paige genoot van het water. Ze leek net een zeehond.

Dylan was half op verkenning geraakt, en okay misschien ook stiekem een beetje verdwaald geraakt en eindigde hier. Hij keek verbaasd rond en keek zijn ogen uit. Zulke dingen had hij tot nu toe alleen nog maar in films gezien .. en .. en het was zoveel beter in reality! Waaauw! Hij liet z'n ogen met de waterval mee glijden en zag toen pas het meisje dat hij ontmoette doordat haar o zo lieve hond hem tackelde. Wat gênant zeg, hij is omvergegooid door een HOND. Pffff. Hij bleef daar maar wat ongemakkelijk staan.

Ineens merkte Sheila een jongen op. De jongen die Paige had getekkelt. Paige zag hem ook, en spurtte het water uit en rende kwispelend naar de jongen. Dit keer gooide ze hem niet omver, maar ging ze voor hem zitten en begon ze pootjes te geven, met een schuin koppie erbij. Het zag er heel schattig en gek uit, waardoor Sheila in de lach schoot. 'Ik denk dat ze zich verontschuldigt voor het omvergooien.' zei ze lachend.

Dylan keek het hondje aan en z'n ogen begonnen te twinkelen. Beesten kunnen ook zo lief zijn! Hij hurkte neer en nam het pootje aan en aaide haar over z'n hoofd en glimlachte. 'Hmm, dan bij deze vergeef ik het je.' zei hij met een brede glimlach op z'n gezicht. Het was nog steeds gênant ja, maar dat maakte niks uit .. het was gewoon nog steeds niet te geloven dat ze hier zaten. Dylan kwam weer overeind en keek het meisje lachend aan.

'Het water is helder hé?' begon ze ineens. 'Raar, zoet water, midden op een eiland in de oceaan.' Ze zei wat ze dacht, want dat dacht ze ook echt. Ze kon het eigenlijk niet geloven. Dat water zou toch zout moeten zijn, leek haar.

Dylan twijfelde even maar trok daarna z'n t-shirt schoenen en baggybroek uit, hij had er onder zijn zwembroek aan. 'Even testen lijkt me!' zei hij en sprong als een bommetje het water in naast Sheila. Het water was heerlijk, en ontzettend schoon. Het voelde zo lekker aan.

Sheila schrok van de plotselinge plons. En na Dylan kwam er nog een plons, want Paige vond het water toch ook wel heel erg leuk. Sheila lachte en dook even onder, zwom een stukje en kwam daarna weer boven. Daarna dook ze weer onder en ging ze onder de waterval staan. Het water stroomde alleen nogal hard op haar lichaam, waardoor haar bikinitop zegmaar naar beneden zakte en er te veel zichtbaar werd, naja van de bovenkant alles.

(( rofl I love naked scenes, I'm just too seksual XDDD ))

((I noticed! But unfortunatly Dylan is not a guy guy! HIJ IS HALF GAY REMEMBER?!))

Dylan kwam lachend boven water en keek Sheila aan die nu onder de waterval stond, na een tijdje merkte hij pas wat er gebeurde en bleef even staren maar keek daarna een klein beetje rood weg. Hopelijk zag ze dat niet. Hij beet op z'n lip om toch z'n lach in te houden.

Sheila merkte het eerst niet eens, en toen ze naar beneden keek schrok ze. Ze trok hem omhoog en ging onder de waterval vandaan. Daarna schoot ze keihard in de lach. 'Hahahaahahahahahahahah' was het enige wat ze uit kon brengen.

Dylan schoot daarna ook in de lach en ging even kijken of de kust veilig was om te kijken, en keek daarna. 'Ik zag niks!' riep hij lachend en onschuldig uit en bestudeerde haar snel. Hij zwom daarna naar de kant en ging op de kant ding zitten met z'n voeten in het water. Hij wist haar naam niet eens meer. Wat een stombo was hij ook.

'Wat zag je niet? Ik weet niet waar je het over hebt!' Ze dacht even na. 'Ik ben straal vergeten hoe je heet.' zei ze lachend. Ze was het echt vergeten. Of had hij zijn naam gewoon niet gezegd?

Dylan speelde wat met het water met z'n voeten en keek haar aan. 'Dylan .. en jij bent ..?' zei hij en beet op z'n lip. Gelukkig was hij niet de enige met zo'n slechte memory op sommige momenten.

'Sheila.' zei ze met een glimlachje. Ze dook even onder en zwom weer een stukje. Ze vond het heerlijk om even te ontspannen in het heldere water.

Dylan hield zich stil en bleef met het water spelen, met zijn voeten. Hij kon nog steeds niet geloven dat ze hier op een eiland zaten .. hij slikte en zette de gedachten opzij. Hij wou hier niet lopen piekeren en gewoon .. genieten? Als dat het juiste woord is .. hmm. Hij zuchtte diep.

Sheila begon zich een beetje te vervelen en pakte een stok. 'Paige!' riep ze. Waarschijnlijk begon de hond eraan gewend te raken om Paige te heten, want ze reageerde zelfs al. Toen Paige eenmaal omkeek, gooide Sheila de stok een stuk het water in, die de hond al zwemmend ging halen en terug bracht naar Sheila. 'Braaf.' zei ze terwijl ze een aai over de natte kop van Paige gaf.

Dylan keek naar Sheila en Paige, de band tussen hun was best sterk. Hij kreeg rillingen toen hij daaraan dacht. Zijn band met Alex was ook ontzettend sterk. Bah, hij voelde zich een pussy op dit moment, meeste mensen zouden dat ook zeggen .. als je verdrietig word omdat je huisdier dood is gegaan. Maar Alex .. het was gewoon anders. 'Hoelang heb je eh .. Paige al?' vroeg hij uiteindelijk maar om niet te diep in z'n verdrietige gedachten te zakken.

'Al een hele dag.' zei ze met een glimlach. Daarna vertrok haar gezicht een beetje. 'Haar baas is omgekomen bij de crash.' zei ze er met een beteuterd gezicht achteraan. Ze gooide de stok opnieuw weg, die Paige natuurlijk weer blij ging halen.

Sheila's antwoord verbaasde Dylan heel erg. Hij had verwacht dat ze elkaar al sinds haar geboorte kende (Paige's). 'Wauw .. het lijkt net alsof jullie al heel .. tja, alsof jullie elkaar al heel lang kennen.' zei hij en hij liet z'n voeten nog steeds over het water glijden. Hij beet hard op z'n lip en keek haar aan.

Sheila glimlachtte. 'Ik moet zeggen, voor mij voelt het ook zo. In een dag is ze al heel veel voor me gaan betekenen. Eigenlijk de enige op dit eiland die ik kan vertrouwen.' Ze walgde van de meesten. Behalve dan van Dylan en Megan.

Dylan knikte. 'Ja, je moet mensen ook nooit snel vertrouwen.' zei hij. Of beter gezegd helemaal niet. Hij zuchtte weer een diep en keek naar Paige. 'Je boft om haar tenminste nog te hebben.' zei hij en glimlachte.

Sheila keek even naar Paige. Ze kreeg een lichte twinkeling in haar ogen. 'Dat doe ik zeker.' zei ze terwijl ze het beestje aaide. 'De rest, behalve Megan dan, die sporen serieus allemaal niet. Ik zat in een warmwaterbron, en er kwamen er twee aangelopen, en een meisje gooide een slang naar me toe. Die slang beet me, waardoor ik bewusteloos in het water terecht kwam. Door de bubbels kwam mijn hoofd boven water, en toen ik bijkwam, maar tijdelijk verlamd was als bijwerking, riep ik om hulp, wat de twee negeerden. Uiteindelijk hielp Megan me. En ik wilde die middag daarvoor aardig zijn, en het gemakkelijker te maken voor iedereen. Dus ik bouwde een tafel, gewoon om aan te zitten uit de zon. Want er zat ook een dak op. Maar ze vonden het blijkbaar heel grappig om dat met een bal kapot te trappen en er keihard om te lachen.' Sheila zuchtte. 'Maar ja, we moeten gewoon samenwerken om hier te overleven, niet allemaal voor ons alleen, dat werkt niet.'

Dylan die daar half geshockeerd zat door de plotselinge uitbarsting van Sheila's verhaal knikte nog steeds half verlamd. 'Wow ..' fluisterde hij en keek even naar het water en daarna weer naar haar. Dat mensen dat kunnen dóen .. wat zielig, wat .. er was gewoon geen woord voor. Hoe kon iemand het nou grappig vinden om een slang naar iemand anders te gooien? En haar daarna nog achterlaten in het water? Het was maar goed dat hij niemand vertrouwde, en op niemand rekende om z'n rug te dekken. Hij schudde z'n hoofd. 'Ongelofelijk ..' bracht hij alleen maar uit.