jungle algemeen

Het hele hele grote gebied met allemaal bosjes, gevaarlijke dieren en ga zo maar door. Er zijn hier niet normale wandelpaden, je moet je echt er door heen zien te wringen. Je zult er daarom zeker niet zonder kleerscheuren uitkomen. Het is een verschrikking en zeker niet geschikt voor pussy's die hun huidje heel willen houden.
Voor de echte avonturier is dit een beleving, voor de verdwaalde dude een hell.


So enjoy !

-----

Hayo wrong zich door de bosjes heen. Er was geen beginnen aan, maar toch wist hij zich er door heen te wringen. Met zijn zakmes sneed hij verschillende dingen weg. Ondertussen was hij enorm op zijn hoede. Hij wist dat er gevaarlijke dingen in alle vormen konden opduiken. Hij was alleen opzoek naar eten, hij had zin in vruchten. En als je goed zocht, moest dat hier ook wel ergens zijn. De vraag is: waar? Nog steeds had hij zijn rugtas mee, je wist maar nooit. Zijn rugzak zat namelijk gevuld met allemaal handige dingen. Ideaal voor in de jungle. Hij keek naar zijn blote armen, ze zaten onder de schrammen en schaafplekken. Het was helemaal rood en het bloedde een beetje. Maar ja, je moest er wat voor over hebben..

Jaime lag nog steeds languit op de grond, gestruikeld over die ene boomwortel. Hij wreef de modder van zijn gezicht en krabbelde overeind. Dit was echt niet grappig meer. Het was toch overduidelijk dat hij een stadsjongen was ? Hoe zou hij ooit kunnen overleven in dit stuk puur natuur.

'Haha, got ya!' Hij keek naar boven en zag daar een boom met exotische vruchten, waarvan hij de naam niet meer wist. Maar hij wist zeker dat je het kon eten. Op discovery channel had hij wel zoiets gezien. Het enige probleem was nog dat de boom ontzettend hoog was. Maar het was wel makkelijk beklimbaar.
Hij besloot het er op te wagen en kapte wat nare planten weg zodat er een doorgang vrij kwam naar de boom. Hij keek nog even naar de boom, de vruchten zagen er overheerlijk uit. Maar de kans dat hij uit de boom zou pleuren, was enorm groot. De takken waar hij zometeen op moest staan waren ontzettend dun, dus wankelijk. Hij zuchtte. 'Ik doe het gewoon.'siste tegenzichzelf. Hij stopte zijn zakmes in zijn zak. Zijn rugzak hield hij mooi op zijn rug, als hij het straks niet meer terug kon vinden was hij dus mooi de lul.
Hij pakte een tak vast die hem wel stevig leek en hij trok zichzelf met moeite omhoog. Maar hij stond op de eerste stak. Hij schatte dat hij nog wel een flink aantal meters omhoog moest klauteren.

Hij zat al een paar meter hoog. Hij voelde een kleine trilling op de tak waar hij nu zat. Daarom greep hij zo snel mogelijk de volgende tak. Voorzichtig keek hij naar boven en de vruchten kwamen steeds dichterbij. Helaas nog niet binnen handbereik. Nog één tak. Hij strekte zijn arm en greep zich met beide armen vast, maar dat de tak niet sterk genoeg was, bleek wel. Het krakte door en met een gigantische klap kwam Hayo terecht in de bosjes. Nog een tamelijke zachte landing, maar nog steeds pijnlijk. Zuchtend en kreunend kwam hij overeind en hij keek omhoog. 'Ik was zo dichtbij. Kut kut kut tak.' Hij deed zijn rugtas open en zag het touw bovenop liggen. 'Dat ik daar niet eerder had aangedacht.'mompelde hij inzichzelf. Hij pakte het touw af en sneed er een lang genoeg stuk af. De rest stopte hij weer terug in zijn tas. Hij maakte een strop van het touw en keek toen omhoog. Met het gedeelte waar hij een strop van had gemaakt gooide hij het touw omhoog. Hij kwam op de tak terecht die hij nodig had. Daarna trok hij het strak, zodat het touw stevig zou vast blijven zitten. Het was een goeie tak, dus die moest het gewicht van Hayo kunnen dragen.
De volgende stap was het touw wat hij nog in zijn handen had om zichzelf heen te binden. Dat was zo gedaan. Nu kon hij nog een keer de boom inklimmen en deze keer veilig. Weer ging hij naar boven. Hij ging sneller dan de eerste keer, hij voelde zich veiliger met het touw om zijn middel. Voordat hij het wist stond hij op de tak waar hij weer bijna binnen handbereikbaar was. Maar er was een probleem: de tak die zonet was gebroken, daar had hij op moeten staan. Nu kon dat niet meer, dus was er een heel gat onstaan. Hij zuchtte en besloot het op kracht te doen. Hij greep zich vast aan het touw en door zijn voeten om het touw heen te klimmen en dan zichzelf naar boven te trekken lukte het om op de volgende tak te komen. Hij was buiten adem, had overal pijntjes, maar hij kon nu de vruchten pakken. Met een grote glimlach op zijn gezicht pakte hij genoeg vruchten en stopte die in zijn tas. Één hield hij in zijn hand en daar nam hij een grote hap van. Tevreden ging hij op de tak zitten. Nu pas besefte dat hij een goed uitzicht had over een deel van het eiland. Geweldig.