De eerste nacht.

Sheila werd razend. 'Een ongeluk?!?!' schreeuwde ze. 'HOE KAN JE NOU 'PER ONGELUK' MIJN HUT IN DE FIK STEKEN..' Ze liep naar hem toe en schopte zand in zijn ogen. 'Ik hoop dat je een langzame dood tegemoet gaat op dit eiland.' siste ze.

Lucy keek nog een keer naar het stel en liet zich toen achterover in het zand vallen. 'Al die drama om niks,' spotte ze. Net alsof Hayo het expres had gedaan, en dan nog. Het was het hutje van dat vervelende kind maar geweest. Net goed ook. Hoefde ze er geen dode vis meer neer te leggen. Pas toen Sheila begon over de dood van Hayo keek ze weer op. 'Ach meisje toch, dat is precies wat we allemaal over jou hopen, maak je maar geen zorgen,' zei ze toen. Achterlijk kind.

Arianne draaide haar hoofd en zag het vuur, en de ruzie die er door ontstaan was. Ze wilde wel op staan, maar de stekende pijn in haar been weerhield haar daarvan. Ze vechten het zelf maar uit.

Jaime bleef lekker zitten. Hij had niets met dat vuur te maken, dus geen rede tot beweging. Maar hij begon zich ook te vervelen. Hij kon nooit echt lang stilzitten. Dus hij stond op om de voetbal te gaan zoeken.

Op dat moment schoten er plots vijf gedaantes uit de jungle. Ze waren op het vuur afgekomen. De gedaantes liepen op vier poten, snel en dreigend kwamen ze op het vuur af, en ook op de rest van de groep. Megan zag ze aankomen en haar ogen werden groot van schrik. Het waren leeuwen. Vrouwtjes... 'shit...' zei Megan schor en ze deed van schrik een paar stappen achteruit. Vrouwtjes waren jagers.

Arianne trok haar koffer naar zich toe en haalde het kussen eruit, dat ze achter zich neer legde. Als de situatie helemaal uit de had zou lopen, zou ze het vanzelf wel merken. Tot die tijd kon ze maar beter alvast uitrusten. Voorzichtig legde ze haar hoofd op het kussen en staarde ze naar de donkere sterrenhemel.

Hij begon te lachen, hij kon er niks aan doen, maar hij moest gewoon lachen. 'Nu heb je het iig niet meer koud!' Hij krabbelde weer op en keek ze fel aan. Langzaam pakte hij zijn zakmes uit zijn broekzak en keek ze dreigend aan. 'Maak er niet zo'n fucking drama aan, het is maar een kut hutje.' Daarna zag hij naar de gedaantes die er uit kwamen. 'Kut.'riep hij en hij deinsde achteruit.

((Nu ben je aan het raaskalken schat, leeuwen leven a niet op een eiland en b zijn ze bang voor vuur))

Dylan pakte z'n slaapzak en liep het hutje op tijd uit. Wat een gezeur allemaal .. Hij ging bij hun staan en probeerde het geschreeuw te schoppen. 'KUNNEN JULLIE NU EVEN ALLEMAAL STIL ZIJN! Godjezus wat een drama allemaal .. als we nu even een slaapplek zoeken allemaal dan zien we morgenochtend wel wat we doen okay? Get over yourselfs .. geez.' zei hij. Het verbaasde hemzelf zelfs dat hij z'n stem even ophief .. maar hier kon hij echt niet tegen. Daarna liep hij weg, hij ging ver van hun vandaag en legde zijn slaapzak neer en kroop erin.

Jaime zag een hele groep leeuwen afkomen. "Ik zou maar in de zee gaan, katten zijn toch bang van water ?!" Riep hij terwijl hij zelf naar de zee liep.

Sheila draaide zich om en zag de leeuwinnen ook. 'Shit.' herhaalde ze Megan. Ze herinnerde zich ineens dat ze had gelezen dat leeuwen bang waren voor vuur. Ze had alleen het lef niet om een stuk hout te pakken en naar de leeuwen te rennen met een vuurtje, nee dat deed ze niet. In plaats daarvan liep ze geruisloos de jungle in. 'Paige, kom!' Paige begreep het niet, maar ze volgde toch maar, met haar staart tussen haar benen.

Arianne had nog steeds vrij weinig in de gaten, en sloeg haar ogen dicht. Moe, ze was moe.

Lucy knikte. 'Inderdaad,' zei ze toen op Jaimes opmerking. Daarna stond ze op en liep ze een stuk de zee in. IJskoud natuurlijk, maar beter dan levend opgegeten worden. Dan leed ze maar kou.

Jaime kon het niet geloven. Liepen ze nu de júngle in ?! Als er één ding duidelijk was, was het toch wel dat die leeuwen nooit in het water zouden gaan?!

((Het boeit me geen flikker dat leeuwen bang zijn voor vuur. Dit eiland zit vol mysteries. Voor hetzelfde geld zijn het kanibalen die zichzelf in leeuwen kunnen veranderen))

Megan had geen flauw idee wat ze moest doen. Dit was precies waar ze bang voor was. Het gevaar uit de jungle dat op de loer lag. Als iedereen samen had gewerkt hadden ze een goed kamp kunnen bouwen met bescherming tegen dit soort beesten, maar dat was nu niet gebeurd. De leeuwen liepen in een driehoeksformatie grommend op de groep af. Ze leken wel bang te zijn voor het vuur, want ze liepen er met een grote boog omheen. Maar blijkbaar hadden ze honger.

(( het is een RPG, use your fantasy! ))

'Ik heb het de kracht niet meer voor.'citeerde Hayo Gerard en hij liet zich op het zand vallen. Hij bleef doodstil liggen en sloot zijn ogen. Je moest vooral niet wegrennen.

Dylan die niks in de gaten had van de leeuwen hoorde dat het geschreeuw was gestopt. Misschien had zijn korte pep wel geholpen. Hmm, ze zoeken het nu maar even uit. Dylan was ontzettend moe en kon alleen maar aan slapen denken. Hij sloot z'n ogen en probeerde in slaap te vallen .. wat niet echt lukte.

((straks komen ze aan je gezicht snuffelen XDDDD))

-piep-

((je was toch in de jungle?))

(( nee ik was achteruit gelopen, toch? ))

Megan zag wat de jongen deed en keek hem met grote ogen aan. Welke idioot ging er nou dood lopen spelen? Als die leeuwen de anderen niet te pakken zouden krijgen gingen ze wel op hem over. Verwoed keek Megan om zich heen. ze liep langzaam achteruit. Langs haar eigen kamp, langs de kampen van de anderen, terwijl ze de leeuwen scherp i nde gaten hield. Één van de leeuwen haakte plots af en schoot de jungle in.
Eindelijk voelde Megan het harde staal van het vliegtuig tegen haar rug. De leeuwen leken geen aandacht aan haar te besteden en snel haastte ze zich de verpletterde cockpit in.
Waar zat dat kastje waar ze altijd een veiligheidspistool in deden?

Jaime zuchtte opgelucht toen ze toch besloot om in de zee te rennen. "Dit is wel ver genoeg denk ik." Zei hij toen het water tot ongeveer z'n middel kwam.

(( dit stond er: Ze had alleen het lef niet om een stuk hout te pakken en naar de leeuwen te rennen met een vuurtje, nee dat deed ze niet. In plaats daarvan liep ze geruisloos de jungle in. 'Paige, kom!' Paige begreep het niet, maar ze volgde toch maar, met haar staart tussen haar benen.))